Wprowadzenie
Wycena spółki w fazie dojrzałości charakteryzuje się większą wiarygodnością i precyzją niż wycena innych przedsiębiorstw. Główną (definicyjną) cechą spółki w fazie dojrzałości jest bowiem niska zmienność w czasie generowanych przez nią zysków[1]. W konsekwencji, wyniki finansowe charakteryzuje wysoki stopień przewidywalności. Typowa spółka w fazie dojrzałości to duże przedsiębiorstwo o wysokiej rentowności, które znaczną część zysków wypłaca w formie dywidendy.
Wycena spółki w fazie dojrzałości – specyfika stosowanych podejść
Spośród trzech podejść wyróżnionych w Krajowym Standardzie Wyceny Przedsiębiorstw – czyli dochodowego, porównawczego (rynkowego) i majątkowego – zastosowanie przy wycenie spółki „dojrzałej” znajdują zwłaszcza dwa pierwsze.
Wycena spółki w fazie dojrzałości w podejściu dochodowym
Zaletą wyceny spółki w fazie dojrzałości jest możliwość zastosowania najprostszych i najłatwiejszych metod dochodowych, których wykorzystanie nie jest wskazane w przypadku wyceny innych rodzajów przedsiębiorstw. W szczególności chodzi tu o metodę zdyskontowanych zysków oraz metodę zdyskontowanych dywidend. Ponadto, metodą dochodową nadającą się szczególnie dobrze do wyceny stabilnej spółki jest metoda kapitalizacji przepływów pieniężnych – CCF (ang. Capitalized Cash Flows). Metodę CCF można uznać za szczególny wariant ogólnej metody DCF. Opiera się on wyłącznie na wartości rezydualnej, a jako zestandaryzowany roczny wolny przepływ pieniężny przyjmuje wartość z ostatniego roku. Patrz opis procedury we wpisie „Jaki jest wzór na wycenę przedsiębiorstwa metodą DCF?”. Średnioroczne tempo wzrostu przyjmuje się na poziomie prognozowanym dla danego kraju w długim okresie. W przypadku krajów wysoko rozwiniętych, przewidywana roczna stopa wzrostu to około 1%-2%[2].
Wycena spółki „dojrzałej” w podejściu porównawczym (rynkowym)
Typowe uwarunkowania zastosowania metod porównawczych-rynkowych do wyceny spółki „dojrzałej” przekładają się na wysoką wiarygodność uzyskiwanych szacunków wartości tego typu przedsiębiorstw. Po pierwsze, fakt dodatnich wyników finansowych generowanych przez stabilne spółki pozwala wykorzystać, najpopularniejsze w praktyce, metody oparte o mnożniki bazujące na różnych kategoriach zysku (np. zysku netto, EBIT czy EBIDTA). Po drugie, firmy o stabilnym charakterze stanowią znaczną grupę spółek publicznych. Niektóre stanowią podmioty działające w tej samej branży co wyceniane przedsiębiorstwo. Wśród nich można zwykle zidentyfikować firmy posiadające zbliżone do niego inne istotne cechy. Po trzecie, konsekwencją stabilności wyników finansowych w czasie jest uprawnione w praktyce przyjmowanie – wybranej kategorii – zysku wycenianej spółki w wartości faktycznie przez nią wykazanej za ostatni okres roczny.
W przeciwieństwie do podejść dochodowego i porównawczego, w podejściu majątkowym specyficzne cechy stabilnych spółek nie przekładają się na zwiększoną wiarygodność ich wycen względem innych rodzajów firm. Skorzystanie z tego podejścia do wyceny spółki w fazie dojrzałości zwykle uzasadnione jest tylko wtedy, gdy metoda majątkowa stanowi – obok metod(y) dochodowej i porównawczej – jedną z kilku metod zastosowanych w danym przypadku.
W następnym tygodniu
W następnym tygodniu udzielę odpowiedzi na pytanie: „Czym charakteryzuje się wycena spółki w fazie schyłkowej?”
Autor: Dariusz Stronka
Zobacz naszą ofertę wycen:
wyceny wycena przedsiębiorstwa/ wycena spółki
wycena udziałów w spółce wycena zorganizowanej części przedsiębiorstwa
[1] Patrz np. Janda, K. (2018). Earnings stability and peer selection for indirect valuation (No. 14/2018). IES Working Paper.
[2] Por. Kose, M. Ayhan, and Franziska Ohnsorge. „Falling Long-Term Growth Prospects.” (2023).